Afgelopen vrijdag was het "quitters-day". De dag waarop de meeste mensen hun goede voornemens van 1 januari overboord gooien. Hoe komt dat toch dat goede voornemens zo moeilijk zijn?
We beginnen er allemaal vol goede moed aan om vervolgens na een paar dagen/weken te merken dat de goede moed ons in de schoenen aan het zinken is. Waarom is het toch zo lastig?!
Bij het maken van goede voornemens zien we vaak 1 ding over het hoofd. Het is niet alleen een kwestie van iets nieuws leren maar vooral van iets ouds afleren. En laat de neuroplasticiteit in je brein hier nu de grote uitdaging zijn. Voor je oude gewoontes heeft je brein al heel wat stevige verbindingen aangelegd. En aangezien je brein een beetje "lui" is zal het sneller kiezen voor de bestaande verbindingen (want die kosten minder moeite en energie) in plaats van voor het aanmaken van nieuwe verbindingen. Om een nieuwe gewoonte eigen te maken moeten er veel nieuwe verbindingen aangemaakt worden en dat kost je brein veel energie.
Maar de aanhouder wint! Door de nieuwe gewoonte te blijven herhalen en vol te houden en de oude gewoonte niet meer te doen, maakt je brein steeds meer nieuwe en sterkere verbindingen aan en verdwijnen de oude. Het is dus even volhouden! Probeer vooral je doelen realistisch te houden en deel je doel op in een paar kleinere stappen want het gaat dus wat je brein betreft meer om de reis naar je doel dan het doel zelf! En gaat het een keer mis? Geen man overboord, niett opgeven en gewoon de draad weer oppakken. Succes!